Abestu dezagun!

ANTZINAKO ZUHAITZA

Norbaitek noizbait zuen

zuhaitz bat landatu;

geroztik gauzak ondo

zaizkigu aldatu.

Gogoratzen naiz nola

ginenean haurrak,

txalupa bihurtzen ziren

bertako intxaurrak.

Inorena ez zelako

zen gu guztiona:

bera gure itzala

bera berri ona.

Herriko armarrian,

zuhaitza zen ikur;

atzoko zuta, baina,

gaur bihurtu da makur.

Izan ere dirua

dugu jainko bakar

eta zer nahi egiten

dugu haren bizkar.

Dirua bai jainkoa

dirua neurrian

ustelkeria dugu

diru iturria.

Horregatik udalak

gaur du erabaki,

etxe bat behar dutela

han bertan eraiki.

Esku bat da zuhaitza,

goiari dei eta dei;

eskuz agurtu ditu

txori eta hodei.

Motozerraren hotsak

biharko berri txar;

batek baino gehiagok

egingo du negar.

Gure oroimenean,

ene zenbat kalte!

Haurtzaroko txalupek

hondoa jo dute.

ANTZINAKO ZUHAITZA – PIRRITX, PORROTX ETA MARIMOTOTS

Antzinako zuhaitza