LURRIKARAREN BERTSOAK

Jaungoikuaren ontasunari

zor zaio beti graziak

lurren ikaraz zeren dizkigu

guztioi larga biziak.

Mila zazpirehun kontatzen ziran

berroge(hi)ta hamabost urte

bigarren egun zemendikua

akordatuko zerate.

Ai! hura goiza hain terriblia

zazpi ta erdixen aldian

mendixak eta etxe guztixak

mobitzen hasi zirian.

Sentiturikan firmamentuba

zala guztia ikaraturik

bertan uste genduban orduban

gelditu sepultaturik.

Juntaturikan kabildu biak

Oñatin pozesinuan

esker emaiten jende guztiaz

Arantzazura dijuaz.

Ama Birjina arantzazukoa

ge(u)re defensan irtenik

pasatu xakun terremotua

batere dainu bagerik.
 

Eztute askok ge(u)re graziak

zeru altutik logratu

hogeta hamasei mila pertsona

Lisboan dira hondatu.

Haien artean Espainiako

enbajadore handixa

bere etxeko fatxada ederrak

kedu ei dio bizixa.

Ura ta lurra bai eta suba

orduban haserraturik

Portugaleko herririk asko

dituzte desolaturik.

Urak hondatu, lurrak tragatu

suborrek erre partia

konsumiturik gelditu ei da

Portugaleko kortia.

Elizak eta torre altubak,

palasixuak, non zera?

zer egin zazu etxe ederrak

jausi zerate lurrera!

Kastigaturik geldi eztidin

jaungoikuaren eskutik

damu degula eska deiogun

parkazinuba bertatik.