Abestu dezagun!

NERE ETXEA (IKUSTEN DUZU GOIZEAN)

Ikusten duzu goizean

argia hasten denean,

menditto baten gañean,

etxe ttipitto aintzin xuri bat,

lau haitz haundiren artean,

iturriño bat aldean

txakur txuri bat atean,

han bizi naiz ni pakean.

Nahiz ez den gaztelua,

maite dut nik sorlekua,

aiten aitek hautatua.

Etxetik kanpo zait iduritzen

nonbait naizela galdua.

Nola han bainaiz sortua,

han utziko dut mundua,

galtzen ez badut zentzua.

Etxean ditut nereak,

akuillu, haitzur, goldeak,

uztarri eta hedeak.

Igazko bihiak ditut oraino,

txoko guztiak beteak.

Nola igaran urteak

ematen badu besteak,

ez gaitu hilen goseak. (bis)

Jean Baptiste Elizanburu

Nere etxea (ikusten duzu goizean)