Abestu dezagun!

OLES TA OLES

Oles eta oles etxekotxuak
nik jotzen ditut ateak.
Nik jotzen ditut ateak eta
ondo erantzun jendeak.

Agur eta agur, jende nobleak,
berri onen bat dakargu.
Atentzio on bat eduki beza
inork aditu nahi badu.

Adan eta Ebak egin zutean
Paradisuan bekatu.
Gure neke eta trabajuak
handikan ziran gertatu.

Jaun Zerukoak berehalarik
ordutik zuan pentsatu,
denborarekin beharko zala
beste Ebaren bat kreatu.

Eba ederra Joseperekin
Belenen degu topatu.
Hango estalpe pobre batean
eman zioten ostatu.

Estalpe pobre horretan zeuden
Jesus, Maria ta Jose.
Gure munduaren ejenplorako
berak nahi zuten halaxen.

Hau haizearen epela!
Airean dabil orbela.
Etxe hontako jende leialak
gabon Jainkoak diela.

Zapata txuri paperez
euri denean baterez.
Nagusi jauna, esan bizaigu
hasiko geran edo ez.

Esku txuritan papera
mahaian urrez platera.
Lotsa gogorrez heldu gerade,
jauna, berorren atera.

Horrako hor goian izarra
errekaldean lizarra.
Etxe hontako nagusi jaunak
urregorrizko bizarra.

Urregorriz du bizarra eta
zilar zurizko espalda.
Erreal bikoz egina dauka
elizarako galtzada.

Etxeko andre zabala
toki oneko alaba.
Bidean nator informaturik
limosnerua zarala.

Pantxoa eta Peio

Oles ta Oles (Itsasondo, Oiartzun. Gipuzkoa)