Abestu dezagun!

MANOLO

Gizon bat hurbildu zen kitarraz

ikastolan geundela, ikasgela mundu egin zigun

mundua ikasgela.

Begiak goxo jartzen zituen

gure aurpegietan,

arpegioak ipuinak ziren

gure haur begietan.

Zenbat kantu atsegin,

barren barreneko poz eta min.

hura kanpora zedin,

ginenak ginen kitarra batekin.

sorgindu egin gintuen,

eta pixkana gu ere bihurtusorgin,

Manolorekin.

Ikastola sarreran,

maiz kantu bat zain geneukan harreran.

Korroan, ez ikeran,

gure kabuz han hasi ginen hegan.

Habia eta abiapuntua baina

han daude itzuleran,

Manolorengan.

Zenbat abesti egin dizkigun

maitasunez ta ezti.

Orain itzuli nahi genioke

maitasuna abesti.

ZAZPIKOLOROA - PIRRITX, PORROTX ETA MARIMOTOTS

Manolo